ROZDZIAŁ 11

Gdy już podszedł wystarczająco blisko, bez słowa przyciągnął mnie do siebie i pocałował, ja natychmiast odsunęłam się.
-Co ty robisz- krzyknęłam.
-Całuję moją dziewczynę, a co nie mogę- powiedział z uśmieszkiem.
-Nie jestem już twoją dziewczyną- nadal krzyczałam.
Dopiero w tej chwili, ujrzałam, że ktoś przygląda się naszej kłótni, i to był... Jack. Co on widział, teraz już mi nie zaufa, a ja go kocham. Muszę mu wszystko wyjaśnić. Stał po drugiej stronie jezdni, gdy nagle Chuck znowu mnie do siebie przyciągną i próbował pocałować, ale w tym momencie podszedł do nas Jack.
-Ej co ty robisz?-spytał zły.
-Całuję moją dziewczynę, a ty koleś masz jakiś problem-mówił spokojnie Chuck.
-Z tego co słyszałem nie jest już twoją dziewczyną-w głosie Jack'a słychać było gniew.
-Oj podsłuchujesz cudze rozmowy nie ładnie- ciągną Chuck.
-Nie cudze, bo to moja prz...-nie dokończył Jack bo mu przerwałam.
-Dziewczyna, jestem jego dziewczyną- gdy to mówiłam Jack się do mnie uśmiechną.
-No właśnie, skończyłeś ?-mówił Jack- jest 9:20, śpieszymy się do szkoły.
-Tak jeszcze jedno- odpowiedział pewny siebie Chuck.
I w tym momencie Chuck zaatakował Jack'a, a ten unikał każdy cios przeciwnika.
-Jack tylko nie zrób mu krzywdy- krzyknęłam bo wiedziałam na co stać Jack'a.
Po chwili Chuck już leżał na ziemi, a ja i Jack ruszyliśmy w drogę.
-Kim kto to był?-zapytał trochę zły Jack.
-To był mój, mój były-odpowiedziałam.    
-Na pewno były, bo jakoś to tak nie wyglądało-mówił dalej zdenerwowany.
-Tak Jack ja już nic do niego nie czuję-powiedziałam.
Po tych słowach Jack uśmiechnął się.
-A do kogo coś czujesz?-zapytał z tym swoim uroczym uśmieszkiem.
-Hmm...-zastanawiałam się  na przekór Jack'owi.
-Słucham? -powiedział zdezorientowany.
-No jasne, że do ciebie- gdy to powiedziałam właśnie wchodziliśmy do szkoły.

Na razie tyle. Jeśli mi się uda to dodam next jeszcze dzisiaj, a jak nie to jutro, po szkole! -,-